Zonnewijzerspad 6
Zonnewijzerspad 6, ZaandamOp 10 januari 1704 vond door het kerkbestuur van de Doopsgezinde Gemeente van Koog aan de Zaan de aanbesteding plaats van een huis naast de vermaning. In het aanvankelijk geheel houten pand woonden vele generaties kosters en kosteressen. In 1967 is het verplaatst naar de Zaanse Schans.
Verschillende gebouwen en tuinen werden gerealiseerd
In 1967 waren er diverse bouwactiviteiten op de Zaanse Schans. Het woon-werkbuurtje kreeg steeds meer zijn inmiddels vertrouwde aanblik. Zo herrees in 1967 aan het Zonnewijzerspad 6 een arbeiderswoning. Ook op het kavel van Zonnewijzerspad 5 herrees zo’n arbeiderswoning. Zonnewijzerspad 6 kwam van de Lagendijk 36 in Koog aan de Zaan, naast de Vermaning. Het laatste pandje met stenen ondergevel dateert uit 1705 en was in gebruik als kosterswoning van de Doopsgezinde Gemeente.
Maar dat waren niet de enige activiteiten in dat jaar. Tussen huisnummer 5 en de voormalige Haremakerij werd een boomgaardje aangelegd. In hetzelfde jaar ontstond de fraaie historische overtuin tegenover het restaurant ‘De Hoop op D’Swarte Walvis’. Bovendien herrees aan het Zeilenmakerspad wipwatermolen ‘De Hadel’, afkomstig van het Blauwepad in Zaandam. Ook werd aan De Kwakels 2 de loods van scheepswerf Brouwer aan het Rustenburg herbouwd als bescheiden scheepswerfje. Op 8 december 1967 werd tot besluit nog de theekoepel van de Westzijde 114 Zaandam naar de Kalverringdijk getakeld en opnieuw opgebouwd.
De bouwkosten waren 344 gulden
Het huis heeft een bakstenen onderpui, voorzien van een houten topgevel met uitgeschulpte windveren. Het pandje is een fraai voorbeeld van een arbeiderswoning uit het begin van de 18e eeuw, bouwjaar 1704/1705. Het stond aan de Lagedijk 36, links naast de doopsgezinde kerk in Koog aan de Zaan.
Op 10 januari 1704 vond door het kerkbestuur van de Doopsgezinde Gemeente de aanbesteding plaats van een nieuw huis aan de noordzijde van ’t preekhuis, lang 28 voet en wijd 17 voet. Bouwkosten: 344 gulden. In het aanvankelijk geheel houten pand woonden vele generaties kosters en kosteressen. Weer later werd het verhuurd aan leden van de gemeente. De stenen onderpui is van latere datum en dateert uit de tweede helft van de 19e eeuw.
De indeling van dergelijke huizen bestond vrijwel zonder uitzondering uit een voorhuis en een achterhuis, waarbij alleen het laatste deel diende als echt woonvertrek waar ook de stookplaats was te vinden. In het woonvertrek bevonden zich ook de bedsteden. Het huis heeft in de voorgevel een dooddeur.
Het Doopsgezinde geloof
In de 16e en 17e eeuw werden Doopsgezinden vervolgd omwille van hun geloof. Zij kregen diverse beperkingen opgelegd. Het uiterlijk van hun bijeenkomstgebouwen, vermaning genoemd, mocht bijvoorbeeld niet op een kerk lijken. Omstreeks 1650 was meer dan de helft van de inwoners van Koog en Zaandijk Doopsgezind.
Typische kenmerken van Doopsgezinden zijn:
- eerbied voor het menselijk leven, afwijzen van geweld
- de wil om andere geloven te respecteren
- doop en toetreding tot een gemeente is een bewuste keuze, na 18e levensjaar
- geen missie- of zendingsdrang uitdragen
- ieder mag God op zijn eigen manier zien
- respect voor de ander, ook al word je het niet eens
- eenvoud
Van de drie stromingen (de Waterlanders, de Vlamingen en de Friezen) binnen de Doopsgezinden gingen in 1680 de Koger- en Zaandijker Vlamingen en Waterlanders samen verder in de nieuwgebouwde Vermaning aan de Lagendijk. Jacob Reijersz., lid van de kerk en meester-timmerman van beroep, was de ontwerper. Zijn initialen, tezamen met die van de leden van de bouwcommissie, werden ingehakt in de middelste balk. In 1701 waren het er 584. De stenen gevels zijn van 1873.
Ten behoeve van de bouw van een fabriek moest de kosterwoning wijken. Het kerkbestuur droeg de woning in 1967 voor een symbolisch bedrag over aan de stichting Zaanse Schans waarna het pand in delen werd overgebracht. Bij de restauratie bleken veel onderdelen niet meer bruikbaar. Zo waren raam- en deurkozijnen verrot en had het interieur flink te lijden gehad door de vele veranderingen. Hergebruikt werden alleen het houtskelet en enkele deuren. Het pand werd vanaf de oplevering in 1968 veertig jaar lang bewoond door de familie IJskes. Bernhard IJskes was een van de oprichters van de stichting Vrienden van de Zaanse Schans.
In 2009 kochten wij samen met de Zaanse Woningcorporatie Parteon 23 panden en 6 bouwkavels op de Schans. De eigenaar was in zwaar weer gekomen. Om het broodnodige onderhoud aan de Schans uit te kunnen voeren was geld nodig. De stichting ontving een grote subsidie vanuit Europa, maar de eigen bijdrage was alleen mogelijk door verkoop van een aantal panden. Verkoop aan ons was een veilige oplossing. Wij hebben de panden een aantal jaren onderhouden. Toen de inkomsten van de stichting de Zaanse Schans door het toenemende toerisme stegen, kochten zij de panden terug. Wij adviseren de stichting nog steeds op het gebied van onderhoud, subsidies, leningen en huurrecht.
Bronnen:
Oneindig Noord-Holland
Monumentaal zaanstad
Beeldbank.zaanschemolen.nl
Historischeverenigingkoogzaandijk.nl
Beeldbank Zaandam
Archief Stadsherstel
Stadsarchief Amsterdam
Beeldbank Rijksdienst voor het Cultureel erfgoed
Beeldbank Rijksmuseum
Delpher