Stal van Napoleon, Amstelveld 12

Keizer Napoleon Bonaparte bezoekt Nederland in 1811

In 1806, na tien jaar Franse Tijd en het overlijden van Stadhouder Willem V, wil keizer Napoleon Bonaparte een sterker gezag in Holland. Hij lijft Nederland als satellietstaat van Frankrijk in. Zo kan Napoleon de Nederlanders meer dwingen belasting te betalen voor zijn dure oorlogen. In 1806 stelt hij zijn broer Lodewijk Napoleon Bonaparte aan als Koning. Lodewijk is dan de eerste Koning van Holland. In 1810 is de keizer het beleid zijn broer zat en laat hem aftreden. In 1811 maakt keizer Napoleon Bonaparte samen met zijn jonge vrouw Marie Louise een tour door Nederland. Op 9 oktober bezoeken ze Amsterdam, de derde stad van zijn rijk, Rome en Parijs zijn 1 en 2.

Napoleon rijdt op zijn witte paard in een grote stoet achter een erewacht aan. Voor hem rijdt keizerin Marie Louise in een door acht witte paarden getrokken koets. Ze rijden door de Muiderpoort, ook een pand van Stadsherstel, de stad binnen.

Napoleon slaapt in het paleis op de Dam en wil zijn paarden vlakbij hem hebben. Ze worden daarom op het Amstelveld gestald en zijn witte ros zou een plek in een uitbouw van de Amstelkerk hebben gekregen. Het Amstelveld wordt in die tijd verlicht met Jan van der Heijdenlantaarns.

Amsterdam heeft de wereldprimeur op het gebied van straatlantaarns

De gevellantaarns die nu op het Amstelveld staan en hangen aan de Amstelkerk zijn een reconstructie van het 17^e -eeuwse Jan van der Heijden model. In 1663 vindt Van der Heijden een belangrijke verbeterde lamp uit die brandt op olie en beter en langer verlicht dan een straatverlichting met een kaars.

Van der Heijden (1637 -1712) is schilder, tekenaar, etser en uitvinder, maar vooral bekend om zijn vele stadsgezichten én dus als uitvinder van een verbeterde brandspuit en straatlantaarn.
Binnen enkele jaren na zijn uitvinding is Amsterdam voor die tijd prachtig verlicht met ruim 1.800 lantaarns. Het heeft dan de wereldprimeur van een goed georganiseerde straatverlichting en dient als voorbeeld voor Nederlandse en Europese steden.

De lantaarn is zestig centimeter hoog en staat op een vierkante eikenhouten paal van bijna drie meter hoog. Later wordt hij ook bevestigd op een houten arm en in de 18^e eeuw wordt het een sierarm met een in- en uitgezwenkte krul.

Als brandstof wordt een mengsel van raap- en lijnolie gebruikt. Dat is blijkbaar en duur goedje want de lantaarnopstekers die worden aangesteld moeten een eed afleggen waarin zij beloven de instructies na te komen en de overgebleven olie terug te bezorgen.