Laagte Kadijk 10-11

Het huis op de helft

De erven hier worden in 1722 uitgegeven door Burgemeesters en Thesaurieren van Amsterdam. Erf nummer 6 in perk C aan de Nieuwe Rapenburgerstraat wordt voor ƒ 440,- verworven door Joost de Vrije. Een maand later, in januari 1723 verkoopt hij het erf van bijna 6 bij 14 meter groot voor hetzelfde bedrag alweer door aan Harmanus en Barend Swartwout, die het erf met nummer 5 dan al in bezit hebben. Harmanus en Barend weten van wanten: nog geen drie en een halve maand later staan er drie huizen.

Harmanus is overigens geen onbekende, wij kennen hem van het Kadijksplein. Eenmaal gereed wordt het middelste huis dat op de grens van erf 5 en 6 staat – later: Laagte Kadijk 10 – direct verkocht aan scheepstimmerman Jelle Rinkes van Egten. Het latere Laagte Kadijk 11 staat in zijn geheel op erf nummer 6 en is het meest oostelijke huis van de drie.

Als de heren voor erf 5 een vergelijkbaar bedrag hebben betaald, doen ze goede zaken: wat het derde huis (op erf 5 waar nu huisnummer 9 is) opleverde is onbekend, maar nummer 10 gaat in 1723 van de hand voor ƒ 2400,-. Een jaar later brengt nummer 11, het smalste huis, zelfs ƒ 3150,- op.

Van school tot sigarenmaker

Jelle Rinkes van Egten overlijdt voor 1734, en nummer 10 komt in handen van zijn vier kinderen. In de jaren tussen 1736 en 1741 verkopen een van de zonen en later zijn weduwe in meerdere transacties hun aandeel aan twee zwagers voor in totaal ƒ 800,-. In 1760 verkopen de erfgenamen van de drie overgebleven eigenaren het huis in zijn geheel aan Arend Ligtenberg, die daar ƒ 1400,- voor betaalt.

In 1796 verandert het huis opnieuw van eigenaar als Hendrik Ligtenberg, executeur testamentair van Arend, het koopt bij de openbare verkoop na diens overlijden. Hij betaalt eveneens ƒ 1400,-. Er blijkt op dat moment een school in het huis te worden gehouden.
Tussen 1851 en 1864 woont hier sjouwer P. Vesting, in 1879 sigarenmaker J. Kijser en in 1896 diamantversteller B. Izäaks.

Waardevermindering ondanks huistimmerman en meester-metselaar als eigenaren

Dirk van der Meer is in 1724 de koper van nummer 11 en hij betaalt de koopsom in drie termijnen. Als hij het huis in 1736 weer verkoopt is dit aan een huistimmerman, maar kennelijk vertimmert hij weinig (goeds) als het op dit pand aankomt: bij aankoop betaalt deze Willem Nijman ƒ 3350,- en in 1743 vangt hij er nog slechts ƒ 2200,- voor. In 1754 is de waarde verder gedaald naar ƒ 1930,-. Dirk Amshoff zal wel verbeteringen hebben doorgevoerd want zijn erfgenamen verkopen het huis in 1782 voor ƒ 3025,-.

Vijf jaar later brengt het echter maar weer ƒ 1900,- op. Nu wordt een meester-metselaar eigenaar, maar ook hij bekommert zich kennelijk niet om het pand want het kan nog gekker: in 1801 wordt ƒ 480 neergeteld door Albert van Harlingen en Anthony de Ruyter, die elk voor een half part eigenaar worden. En twee maanden later leidt de eerste zelfs nog weer flink verlies als hij zijn aandeel voor ƒ 150,- verkoopt aan De Ruyter. Tussen 1851 en 1864 woont hier timmerman C.D. van Vliet en in 1879 werkman P. Feeuwe.