Paardenmeisje maakt filmopdracht
Ze belde met de vraag of ze haar filmopdracht over Stadsherstel mocht doen. Liefst ook in een pand. In het derde jaar van de Fotovakschool, een HBO opleiding tot fotograaf, is Steffi Reimers behalve fotografiestudente ook een paardenmeisje met een eigen paard. Dus de opdracht om De Hollandsche Manege te filmen en en passant filmisch te vertellen over de crowdfunding, past haar als een schoen.
Tekst: Monique Hollenkamp
De Hollandsche Manege
“Ik wil graag iets maken waar jullie wat aan hebben”, aldus Steffi serieus tijdens het kennismakingsgesprek. Het is ongeveer het eerste dat ze zegt. Daarom gaat de studie-opdracht over De Hollandsche Manege. Een restauratieproject waar Stadherstel niet alleen de gebouwen restaureert, maar waar de paarden na aanpassing van de stallen een fijne en ruimere eigen plek krijgen waar ze zich makkelijk kunnen bewegen en goed kunnen liggen. Een mooi en groot project. Flink wat geld is ervoor nodig, dat nu nog deels ontbreekt. Vandaar dat een crowdfundingactie is gestart. Dat maakt Steffi’s opdracht heel relevant en tegelijkertijd is het er één die ze graag doet omdat haar hart bij paarden ligt.
“Ik ben er drie keer geweest en heel goed geholpen door de mensen van de manege. En omdat mijn toekomst niet in film maar in fotografie ligt, heb ik ook de tijd genomen om een paar foto’s te maken van wat ik het mooist vind aan de manege. Daar horen bijvoorbeeld de prachtige hal en trap naar de foyer bij, de rijbaan en de paarden natuurlijk en de weelderige architectuur.” Ze houdt van oude gebouwen zoals de Westergasfabriek en de Oude Lutherse Kerk bij het Spui.
Altijd een paardenmeisje gebleven
Ze rijdt vanaf dat ze zeven jaar was en dat is nu zestien jaar geleden. Paardenmeisje zijn is vaak een fase in een leven van meisjes, waarna op een zekere leeftijd een schifting volgt. Sommigen blijven het, anderen gaan op zoek naar een nieuwe hobby. Steffi is een blijver. Ze heeft een druk leven, waarin ze haar tijd verdeelt tussen school, werk en paard; tussen Amsterdam waar ze werkt en studeert, Velsen waar haar paard staat en thuis. Eenmaal bij haar paard voelt ze geen drukte maar ontspanning. Ze poetst en berijdt haar paard dagelijks en lijkt zich als 23-jarige zeer bewust van haar verantwoordelijkheid.
Fotografie als tweede passie
Gevraagd naar haar toekomstplannen hoeft ze lang niet na te denken. “Ik zou graag storytelling willen doen, documentaire fotografie, een verhaal vertellen.” Dat ze een verhaal te vertellen heeft, is duidelijk als ze haar toekomstdromen uit de doeken doet. “Ik droom ervan een boek te maken, een eigen project met als thema vergankelijkheid”. In letterlijke en figuurlijke zin, het boeit haar allebei. Verlaten gebouwen en maatschappelijke thema’s hebben de voorkeur. Een stukje vergankelijkheid is erin te ontdekken.
De praktijk van de professionele fotograaf is een harde. Het werkelijk kunnen leven van je fotografie is niet gemakkelijk, zeker in het begin. Maar goed, ze heeft nog even de tijd. Eerst afstuderen en rustig nadenken over de volgende stap. Ze komt er wel. De foto's bij dit nieuwsbericht zijn door Steffi gemaakt. Wij hopen dat opdrachtgevers Steffi Reimers op termijn zullen weten te vinden en dat daardoor haar dromen werkelijkheid worden.