Boutique Hostel ‘Hello I’m local

Ooit een bergplaats voor wagens en goederen

Volgens de kadastrale kaarten is het pakhuis aan de Spiegelstraat 4 in 1882 gebouwd. In 1906 is vervolgens op nummer 6-8 een pakhuis en paardenstal gebouwd in de tuin behorend bij nummer 4. In 1926 blijkt het pakhuis, dat de rechterzijde van dit pand in gebruik nam, te zijn samengevoegd met de begane grond van nummer 4 en doet de ontstane ruimte dienst als wagenbergplaats. In dat jaar wordt een tweede stal achter het pand gebouwd.

Spiegelstraat 4 bestaat uit een hoge ruimte verdeeld over twee bouwlagen en een zolder onder een mansardedak haaks op de straat. De topgevel is uitgevoerd in schoon metselwerk, drie assen breed met inrijpoort op de begane grond, vensters op de verdieping en bij de kapverdieping een hijsluik, geflankeerd door vensters.

In 1950 lezen wij dat het Eerste Haarlemse Emballeer- en Verzendbedrijf, voorheen aan de Burgwal 44, “door een sterke toename van klanten en opslaggoederen genoodzaakt werd uit te zien naar een veel groter pand. Wij zijn geslaagd een pand te vinden dat ons in staat stelt, aan onze cliënten nog meer service te bieden dan voorheen.” Dit pand is Spiegelstraat 4.

Drie kamers met een eigen verhaal

In dit pand bevinden zich op de begane grond drie kamers: Pluk de Dag, Adriaan en Van Lotje getikt. Ook is er een overdekte patio voor algemeen gebruik. Zoals de naam doet vermoeden is ‘Van Lotje getikt’ een ietwat vreemde kamer, vernoemd naar het oudhollandse gezegde. Pluk de Dag staat voor de bloembollenteelt, die in de 16e eeuw in bloemenstad Haarlem begon: de Haarlemse bollen. Van hieruit breidde dit zich uit en ontstond de Bollenstreek in de 19e eeuw. Nog altijd is de Haarlemse binnenstad het eindpunt van het wereldberoemde Bloemencorso.

Kamer Adriaan tenslotte staat voor een van de mooiste herkenningspunten van de Haarlemse skyline: stellingmolen De Adriaan aan de oever van het Spaarne. Deze molen werd in 1779 gebouwd aan de rand van de stad op de funderingen van de vroegere Goe Vrouwtoren, onderdeel van het oude vestingwerk. Nadat de molen eeuwenlang van alles maalde – van tufsteen, schelpen en eikenschors via tabak tot graan – verliest de molen het tenslotte van de ‘moderne industrie’. Maar een storm in 1930 en grote brand in 1932 doen de molen uiteindelijk de das om. De Haarlemmers willen de molen terug maar het zal uiteindelijk tot 2002 duren voor de molen herbouwd wordt op zijn vertrouwde plek.

Architectuurliefhebbers komen speciaal voor de gekromde balken

Op de eerste en tweede verdieping bevinden zich nog eens vijf kamers. Op de eerste verdieping zijn dat Heem (17e-eeuwse kunstschilder van ‘pronk’-stillevens en van wie veel werken in het Rijksmuseum te zien zijn), Holstsein (de welbekende zwart- of roodbont melkkoe) en de kamer Blaeu – een naam die wij natuurlijk een warm hart toedragen met ons eigen Blaeu Erf project bij de Nieuwezijds Voorburgwal en ons monument Bloemgracht 76 waar een vestiging van deze beroemde kaartenmaker was.

Op de kapverdieping vinden we de Klederdracht kamer en de kamer Old School. In deze laatste kamer hangen ringen aan de balken die ons herinneren aan het spel ‘apenkooien’ waarbij alle gymtoestellen de laatste les voor de grote vakantie tevoorschijn werden gehaald voor een potje tikkertje waarbij je de grond niet mocht raken.

De Klederdrachtkamer trekt niet alleen de aandacht door het thema. Regelmatig vergapen architectuurliefhebbers zich hier aan de – uit de scheepsbouw afkomstige – gekromde balken.