Restauratie tegelbakkerij De Twee Romeinen
Detail tegeltableau met een hertenjacht
Stadsherstel is gestart met de restauratie van rijksmonument Prinsengracht 1075. In dit pand was de in de 18e eeuw zeer bekende tegelbakkerij De Twee Romeinen van tegelmaker Willem van der Kloet gevestigd. Wat weten we over deze man en vinden we nog sporen van de oude functie van het pand?
Amsterdam was in de 17e- en 18e eeuw het centrum voor de productie van tegeltableaus in de Noordelijke Nederlanden. In het begin van de 18e eeuw waren de bekendste tegelbakkerijen De Twee Romeinen (Prinsengracht 1075 van Willem van der Kloet), Oude Prins (Anjeliersstraat van Cornelis van der Kloet) en Botermarkt (Jan van Oort).
Willem van der Kloet
Willem van der Kloet was het derde kind van het echtpaar Willem Cornelisz. van der Kloet en Celetje Os. Alle zonen volgden hun vader in het beroep van tegelbakker, Willem (1666-1747), Cornelis (1672-1733) und Bartholomeus (geboren 1675). Ook de twee dochters werkte jarenlang in de De Twee Romeinen aan de Prinsengracht. Op 22-jarige leeftijd was Willem van der Kloet al lid van het St. Lucas Gilde en in 1694 nam Willem van der Kloet de leiding van de werkplaats over.
De werkplaats De Twee Romeinen`lag aan de buitenste rand van de stad. Die ligging was gunstig voor de aanvoer van grondstoffen via de grachten. Willem van der Kloet leverde tegeltableaus aan Portugal voor de kerk Madre de Deus, in 1707 voor het stadspaleis Palácio Galvão Mexia en 1707-1709 voor de kerk Nossa Senhora de Nazaré. Enkele tegeltableaus zijn te zien in het Museu Nacional do Azulejoin in Lissabon.
Het Amsterdams Museum kocht in 1991 een groot tegeltableau van 13 x 45 = 585 tegels (1,70 m hoog en 5,85 m breed) met een jachttafreel van de hertenjacht, vrij naar verschillende prenten geschilderd. Het tableau werd in 1707 in de werkplaats De Twee Romeinen door Willem van der Kloet gemaakt voor het paleis Galvao Mexia in de Rua dos Mouros in Lissabon. Galvao Mexia werd in 1899 afgebroken. Het tableau had daarna verschillende eigenaren. In 1992 is het gerestaureerd en heeft sindsdien een vaste plaats in het Amsterdam Museum. Ook het Rijksmuseum heeft tegeltableaus van Willem van der Kloet.
Restauratie en toekomst
Stadsherstel kocht het pand aan in 1963 en stond beschreven als pakhuis, erf en woning. Inmiddels staat het in de redengevende omschrijving van de rijksmonumentenlijst beschreven als een pand met een gevel uit het 2e kwart van de 17e eeuw onder een 19e-eeuwse punttop.
We zijn net zoals verschillende ‘tegelmensen’ geïnteresseerd in de bouwhistorie van dit pand. Stond de oven in het pand of erachter in een apart gebouwtje?
Juni jl. kon het achterste deel van de linker zijgevel worden bekeken vanwege de verwijderde aanbouw van de buren. De muur laat duidelijk een beeld zien van verschillende vloerniveaus en een historische verbinding met het buurpand op nummer 1073.
Na de restauratie komen er vier appartementen in dit pand en in het souterrain een bedrijfsruimte. We houden u op de hoogte van de vondsten en het verloop van de restauratie.