Hodshon-Dedelhofje

Vogels zonder snavels en poten

De voorouders van Isaac Hodshon waren Brits. De stamvader, Richard Hodshon woonde in Newcastle, hij was daar koopman en burgemeester. Zijn familiewapen was in de kleuren goud en blauw met daarin afgebeeld drie ‘merlettes’; vogeltjes zonder snavels en poten. Zijn zoon Richard jr. handelde, net als hij, in textiel. Hij trouwde een burgemeestersdochter in Elbing. Hun kind Theodorus was de betgrootvader van onze Isaac Hodshon.

Theodorus kwam in de eerste helft van de 17e eeuw als koopman op het Oostzeegebied naar Amsterdam. Hij verbond het familiewapen van vaders kant met dat van zijn moeder, een steigerend paard. In 1644 trouwde hij de Amsterdamse Elisabeth van de Graaf. Hun zoon Albertus handelde o.a. met lokale kooplieden in de handelsnederzetting New York en was lid van de familiefirma. Dat was een onderneming van karmozijn ververs. Van karmozijnbessen maakte men verf, die stoffen dieprood kleurde.

Albertus kreeg ook weer een zoon die Albertus heette, en die de vader van Isaac zou worden. Hij verhuisde naar Haarlem waar hij zijn geld verdiende met de verkoop van linnen, dat hij exporteerde naar Noord en Zuid Amerika. Albertus kwam ook in de zaak. Hij kocht een huis aan de Nieuwe Gracht 13 dit was het huis van de prentkunstenaar Romeyn de Hooghe.

In de kinderspaarpot zat 2050 gulden

In 1759 trouwde Albertus met Catharina Cornelia van der Graas. De Hodshons behoorden tot de economische elite en droegen grif bij aan de Haarlemse Stadskas. Drie van hun zes kinderen stierven jong en ook de moeder van de 6-jarige Isaac stierf in haar kraambed. Isaac was op 9 juli 1772 in dit huis geboren. Zijn vader had geregeld dat, in het geval hij zelf zou overlijden, Isaac met z’n broer en zus in het ouderlijk huis konden blijven wonen. En dat de buitenplaats, zijn koets met paarden, het zeiljacht en de tentschuit in onverdeeld bezit zouden blijven totdat de kinderen meerderjarig of gehuwd zouden zijn. Het kapitaal uit de nalatenschap zou apart gezet worden, zodat de kinderen van de rente konden blijven leven op het welstandniveau dat zij gewend waren. En hij had het goed gezien, want twee jaar later overleed hij.

De rijkdom waarin de kinderen opgroeiden, was overweldigend. Welgestelde kinderen liepen vroeger met een valhoedje op, om hen bij valpartijen te beschermen. Op de boedelinventaris die bij het overlijden van hun vader gemaakt is, stond aangegeven dat het riempje van het valhoedje bezet was met briljanten. En in de spaarpot van de toen 8-jarige Isaac zat 2.050 gulden.

Één van de honderd rijksten van Amsterdam

Isaac erfde het ouderlijk huis en huizen in de Ridderstraat. De vader liet 1 miljoen gulden na en daarnaast erfde ieder kind nog 775.000 gulden. Tezelfdertijd werden ze ook erfgenamen van hun tante Maria, die twee weken later stierf en hen elk een bedrag van 600.000 gulden naliet. De kinderen werden in hun eigen huis opgevoed door de Amsterdamse tabakshandelaar Daniël Delprat en zijn vrouw. De jongens kregen van Delprat les in zaken en wetenschap, voor vakken buiten zijn expertisegebied moesten er bijzondere meesters ingehuurd worden.

Isaac verhuisde later naar Amsterdam, waar hij in 1798 trouwde met Isabella Dedel, dochter van de voormalige burgemeester Willem Gerrit Dedel. Het huwelijk bleef kinderloos. Vanaf 1802 brachten zij de zomers door op Schaep en Burgh in ‘s- Graveland, totdat zij deze buitenplaats ‘wegens de ongunst der tijden’ moesten verkopen. In 1818 verkocht Isaacs’ zus, Keetje Hodshon, haar buiten Oud Berkenrode aan hen.

In 1813 behoort Isaac tot de honderd hoogst aangeslagenen van Amsterdam.

In 1814 behoorden Isaac en zijn broer tot de initiatiefnemers van het uiterst chique gezelschap Casino, dat dans en feestavonden organiseerde in het gebouw van de Handboogdoelen aan het Singel. In 1829 ging Isaacs zus dood een ontving hij de helft van haar nalatenschap. Isaac stierf in 1855 op 82- jarige leeftijd.