Kamerkoor Airone - Modus Vivendi (lustumconcert)

In de liederen die op het programma staan, komen allerlei variaties op het thema ‘modus vivendi’ voorbij: devote verering van Maria bij Dubra, Hollander en Kaandorp, verering van het goddelijke bij Josquin, Rheinberger, Kuhnau, Rips-Laul en MacMillan, terwijl de wereldlijke liefde centraal staat bij Vautor, Casulana, Arcadelt en Finzi. Elgar schreef muziek voor een herdenking van de sterfdag van koningin Victoria. De tekst van dit stuk is echter zo universeel, dat het zonder problemen ook op anderen kan slaan. Hetzelfde geldt voor Stanford’s muziek op een gedicht van Alfred Tennyson. Deze schreef dit gedicht weliswaar ter nagedachtenis aan een dierbare vriend, maar ook deze tekst heeft een veel algemener karakter. De Scandinavische componisten in dit programma (Peterson-Berger en Heise) bezingen de natuur: bij een mooie avondschemering wordt gemijmerd over verloren gegane liefdes en idealen. Het bovennatuurlijke passseert de revue in “Die Wasserfee” van Rheinberger.
Dit concert sluiten we af met het titelstuk, “Modus vivendi” van Kees Schoonenbeek.