Expositie van Suzanne Glerum
In en rondom Amsterdam is water. De grachten, de Amstel het IJ. Het IJsselmeer, het Markermeer, de Gouwzee. Niet voor niets wordt Amsterdam het Venetië van het Noorden genoemd. We zijn omgeven door lagunes net als Venetië. Wanneer je een bootje hebt weet je dat. Je vaart zo via de Oranjesluizen naar Marken , Volendam of Monnickendam. Overal voel je de geschiedenis van het water. En het licht in Amsterdam wat ontstaat door de reflectie op het water is alom aanwezig. Jan Brokken heeft een boek geschreven over het bijzondere licht van het Markermeer waar in andere tijden schilders op afkwamen. Ik ervaar dat ook zo wanneer we met ons bootje vanuit Monnickendam gaan varen. Al dit water inspireert mij en is het uitgangspunt voor de komende tentoonstelling in de Amstelkerk oktober 2024. Ik ga er op uit, op de fiets of met de boot en maak ter plekke aantekeningen in een schetsboek. Op mijn atelier zijn ze de aanleiding een schilderij te beginnen. Het gaat mij om de verbeelding en niet om de letterlijke weergave. Ik schilder de olieverf nat in nat op het doek zeer gevoelsmatig. Er is geen vooropgezet plan. Het schilderij eindigt vaak heel anders dan hoe het begon.
Tijdens de opening is er een openingswoord van Peter van Lier, liefhebber en kenner van mijn werk. Mijn neef Ernst Glerum speelt een stuk op de contrabas gecomponeerd op water.