Deze tentoonstelling van Lex Pouw in de Oosterkerk omvat schilderijen van Amsterdam en haar inwoners.
Rood, geel, blauw
Mengen tot groen, oranje, paars, bruin
Maken licht, tegenlicht, schaduw, spiegeling
Maken ruimte, lucht, uitzicht, inkijk
Maken stenen, water, mensen voorstelbaar
Stenen van alle tijden
Lucht en water alom
Mensen van overal
Wit, zwart, vele tinten
Harde en zachte stad, voortdurend in beweging
Verstilling op het doek
Stilstaan, kijken naar Amsterdam
Deze tentoonstelling in de Oosterkerk omvat schilderijen van Amsterdam en haar inwoners. Waar we dagelijks om ons heen naar kijken ook echt willen zien, dat uitvergroten, daarop inzoomen, en dat met verf in kleur uitdrukken, dat is de kunde die Lex Pouw de afgelopen jaren na zijn pensionering ontwikkeld heeft. In zijn schilderijen van de vele gezichten van Amsterdam spelen licht en tegenlicht, schaduw en spiegeling een grote rol. Het zijn soms atmosferen van maar een enkel moment die hij in een schilderij wil vatten.
Lex Pouw (1945) schrijft over zijn werk:
“Licht, tegenlicht, schaduw, sinds ik schilder herken ik de kracht en schoonheid hiervan in alles wat ik om me heen zie en beleef.
Altijd al heb ik genoten van hoe mensen, steden en landschappen zich veranderlijk tonen, hard en zacht, prachtig en bruut, oud en jong, op verschillende tijden, in verschillende seizoenen. Ik kijk geboeid naar de enorme veranderingen in de regio Amsterdam waar ik als bestuurder van Ymere jarenlang intensief bij betrokken was.
Al schilderend kan ik de hele wereld dichtbij halen, betekenisvolle werelden waar ik korter of langer verbleef. De indrukken die mensen, steden, landschappen op mij achterlaten, de stemmingen, de atmosferen van een moment, wil ik voelbaar maken”.
