Ancestral Voices - Kamerkoor Airone

‘Ancestral voices’, de titel van dit concert, is ontleend aan het gedicht ‘The Oaks’ van Andrew Hawes. Een prachtig gedicht over tijdloosheid en tegelijk ook over de tijdelijkheid van ons bestaan, over hoe we proberen te begrijpen wat onze plek en rol is in de tijd die ons gegeven is, ook in het grotere geheel van de geschiedenis van de mensheid, en, last but not least, over de taal en zeggingskracht van muziek.
Wat vertelt muziek ons, wat is de kracht van muziek, is dat onder woorden te brengen? We zingen het gedicht op muziek van Patrick Hawes, de broer van Andrew.

Reflectie over ons bestaan komt terug in de ‘Musikalische Exequien’ (uitvaartplechtigheden) van Heinrich Schütz uit 1635. Het stuk werd gecomponeerd in opdracht van graaf Heinrich Posthumus Reuss, die de teksten eigenhandig selecteerde en ze bij leven al aan liet brengen aan de binnenkant van zijn doodskist. De dood wordt voorgesteld als een overgang van het ‘Jammertal’ hier op aarde naar een troostrijke ontmoeting met de Verlosser, ‘wo du bist, da komm ich hin’. De teksten komen uit de Bijbel, de liturgie en het kerklied.

Geheimzinnigheid en levensvragen komen ook naar voren in de huiveringwekkende ‘Djinns’ (geesten) van Gabriel Fauré en het dubbelkorige Constellation van Christina Brice Dolanc. We zingen het lead choir van Constellation met een eigen opname van het track choir.

De andere liederen zijn luchtiger van toon, zoals ‘Eine kleine Nachtmusik’, dat door dirigent Dirk Kaandorp is gearrangeerd voor koor. In de tekst komen verborgen kanten van Wolfgang Amadeus Mozart aan het licht. Het programma geeft een goed beeld van het repertoire van Airone. Wij zingen veel ‘ancestral voices’ van de hand van roemrijke voorouders. Maar net zo lief is ons de eigentijdse muziek, van bij voorbeeld Christina Brice Dolanc (geb. 1976) of Ola Gjeilo (geb. 1978).