Amsterdam Klassiek is een reeks solorecitals waarin vooraanstaande pianisten thematische programma’s brengen in een intieme setting. De tweede pianorecital wordt uitgevoerd door Eric Tornabene.
Amsterdam Klassiek is een nieuwe concertserie die ruimte biedt aan hoogstaande pianomuziek in een sfeer van nabijheid en verfijning. Vier solorecitals, vier unieke stemmen. Ieder met een eigen muzikale wereld, maar verbonden door een gedeelde toewijding aan expressie, schoonheid en verdieping.
Wat deze reeks bijzonder maakt, is niet alleen de kwaliteit van de uitvoerenden en de locaties, maar ook de kracht van de programma’s zelf: zorgvuldig samengesteld rond thema’s die raken aan verbeelding, herinnering, passie, spiritualiteit en de relatie tussen vorm en vrijheid. Elk recital vormt een op zichzelf staande muzikale vertelling, maar samen bieden ze een rijk palet aan stijlen, klankkleuren en perspectieven.
Deze keer een pianorecital van Eric Tornabene. ‘Er zijn pianisten die niet alleen spelen, maar werelden openen’. Eric Tornabene is zo’n pianist: een muzikale verteller die ons meeneemt van de grandeur van Bach tot de mystieke visioenen van Scriabin. In de intieme sfeer van Schuilkerk De Hoop laat hij de piano zingen in kleuren die variëren van stralend licht tot dromerige schaduw.
Het programma voert ons eerst naar de monumentale kracht van Bachs Toccata, Adagio en Fuga, in de indrukwekkende bewerking van Ferruccio Busoni. Daarop volgt Beethovens late Sonate op. 109, een werk vol lyriek, contrast en innerlijke diepgang – muziek die even kwetsbaar als krachtig is. Chopins Derde Ballade klinkt als een verhaal zonder woorden, waarin speelse lichtheid en romantische hartstocht elkaar afwisselen. Tot slot Scriabins Sonate-Fantaisie: klanken als golven, die in het donker gloeien en oplichten in mystieke intensiteit. Tornabene’s spel is intens en verfijnd tegelijk: helder van structuur, maar altijd geladen met emotie. Hij zoekt niet het effect, maar de betekenis achter de noten, en geeft zijn luisteraars het gevoel deelgenoot te zijn van een persoonlijke reis.
Over de pianist
Eric Tornabene vond al vroeg zijn weg naar de piano, een instrument dat voor hem zowel discipline als vrijheid belichaamt. Hij studeerde met de hoogste onderscheiding af aan het Conservatorium “G. Rossini” in Pesaro, waar hij zijn opleiding voltooide bij Andrea Turini. Daarna vervolgde hij zijn muzikale reis aan de Internationale Pianoacademie in Imola bij Igor Roma en later bij Konstantin Bogino aan de Accademia Perosi in Biella. Zijn ontwikkeling werd gevoed door ontmoetingen met pianisten als Humberto Quagliata, Roberto Cappello, Andrea Lucchesini, Enrico Pace en Leonid Margarius, die hem ieder een andere blik op de muziek schonken.
Hij won prijzen op internationale concoursen, maar belangrijker nog: hij ontwikkelde een eigen klankwereld – helder van structuur, gevoelig van toon, en steeds gericht op de innerlijke zeggingskracht van de muziek.