Pand Reguliersgracht 95 is weer waterdicht

Op 18 augustus 1988 verwierf Stadsherstel het pand aan de Reguliersgracht 95. Bij aankoop was al bekend dat het pand restauratie behoefde. Dat het voorbereiden van een restauratie veel voeten in de aarde kan hebben, is hier maar weer eens gebleken. In dit geval bestond het voorbereidende werk vooral uit het voeren van diverse procedures, om het pand leeg te krijgen en procedures over de toekomstige bestemming van het pand.

Op 23 januari 2006 kon eindelijk worden begonnen met de restauratie van het pand. Want nadat alle procedures waren afgerond, moest het project ook nog in de planning van Stadsherstel passen. Het plan van architect Sytze Visser lag al geruime tijd klaar. In een later stadium voorzag dit plan tevens in een verbouwing van de naastgelegen panden op nummer 97 en 99. Bij deze buurpanden is de fundering vernieuwd, een kelder teruggebouwd en is de onderpui met bijbehorend stoep meer in de oorspronkelijke vorm teruggebracht. Deze panden zijn, in tegenstelling tot nummer 95, geen rijksmonument. Aanpassing van het uiterlijk van deze gebouwen stuit daardoor op minder bezwaar.

Het pand van Stadsherstel zal worden gerestaureerd in de vorm die het had toen het een rijksmonument werd. De oplettende kijker kan vanaf de straat zien dat het pand gelijkenissen vertoont met de buurpanden op nummers 91 en 93, waarmee het ooit een drieling heeft gevormd.

De halsgevel is op nummer 91 nog helemaal aanwezig, op nummer 93 ontbreken de timpaan en delen va de klauwstukken, op nummer 95 is de gehele hals vervangen door een lijstgevel. De halsgevel wordt dus bij de restauratie niet gereconstrueerd, maar wel worden er weer ramen met een roedeverdeling gemaakt.

Tijdens de restauratie kwamen nog wat bijzondere bouwsporen tevoorschijn. Allereerst is in de met nummer 93 gedeelde bouwmuur een boog ingemetseld, waarvan slecht(s) te raden valt waartoe deze heeft gediend. Het lijkt er niet echt op dat hier een opening zou hebben gezeten:

daar is de vorm en ook zeker de hoogte niet naar. Aan de andere zijde van het pand zit ter hoogte van de geveltop in de met nummer 97 gedeelde bouwmuur een andere bijzonderheid. Hier toont het metselwerk een vlechting, een vorm die er op zou kunnen duiden dat de geveltop een dwarskap heeft gehad. Dit ligt niet geheel in lijn met de veronderstelling dat het pand oorspronkelijk als drieling met nummers 91 en 93 nieuw is gebouwd. Ook hier blijft het raden naar de exacte loop van de geschiedenis. De sporen zullen na restauratie weer achter een laag stucwerk en gipsplaten verdwijnen. Wie weet wanneer ze weer zullen opduiken….

Aannemer Hillen en Roosen voert dit gehele werk uit, dat met het funderingsherstel is begonnen. Op nummer 95 zijn alle balklagen recht gelegd en waar nodig verstevigd of vervangen.

Toen de steiger voor het pand was geplaatst bleek bij nadere inspectie helaas dat de voorgevel in zo’n slechte staat verkeerde dat plaatselijk herstel niet verantwoord was. Na spoedberaad ter plaatse met de toezichthouder van Monumentenzorg van de gemeente Amsterdam is besloten om de gehele voorgevel te demonteren. De gevel is nauwkeurig op tekening en met foto’s vastgelegd. Daarna kon worden begonnen met het opnieuw metselen van de gevel. Deze ingrijpende klus heeft natuurlijk weer voor vertraging van het bouwproces gezorgd. Op een voorbereiding van bijna 20 jaar klinkt drie maanden vertraging misschien als weinig, voor de toekomstige huurder is het echter niet prettig. Het pand is namelijk al in zijn geheel verhuurd en de nieuwe bewoners staan te popelen om hun intrek te kunnen nemen. Zij hebben het gehele pand gehuurd om op de begane grond hun kapperszaak te kunnen gaan runnen en daarboven te wonen.