Stunt en vliegwerk op de wallen. Oudezijds Voorburgwal 34
Op 7 juni werd de kap van het nieuwe pand aan de Oudezijds Voorburgwal 34 op het pand gezet. Rex Tijs, uitvoerder bij JCNieuwenhuizen doet verslag van de restauratie.
Op de kop van de Oudezijds Voorburgwal zijn van af begin dit jaar weer volop bouwactiviteiten aan de gang. Het betreft hier namelijk de restauratie van een rijksmonument op nummer 32 en misschien nog wel opmerkelijker de terugplaatsing van een pand op nummer 34.
Dit pand is in 1944 door sloop geheel verdwenen en wordt weer in oude glorie herbouwd. Het betreft hier een pand met een tuitgevel en twee ovaalvensters en zandstenen dekstukken. De voorgevel wordt volgens de oude tekeningen en foto’s gereconstrueerd en weer voorzien van een statige hardstenen trap en zal als gezamenlijk bouwwerk nummer 32+34 zeven appartementen gaan bergen. Bouw en aannemingsbedrijf JC Nieuwenhuizen bv is in samenwerking met Architectenbureau Rappange en Partners de uitdaging aangegaan om met vereende krachten dit project als leerling-bouwplaats gestalte te geven.
Nou is het wallengebied niet een van de makkelijkste buurten om met bouwactiviteiten bezig te zijn. Met name de logistiek en het ruimtegebrek geven bij het uitvoerend personeel dagelijks grote kopzorgen en dan vooral de aanvoer van de toch broodnodige materialen zoals beton, dakplaten, staalconstructies en ga zo maar door. Ook materieel zoals heistellingen, kranen en ander zwaar geschut dat voor zulke projecten toch echt noodzakelijk is, vragen toch iedere keer om een groot improvisatievermogen en vakmanschap van het besturend en bedienend personeel. De medewerking van de gemeente is altijd weer een vereiste en dat gaat doorgaans altijd in goed overleg en met de juiste ontheffingen en vergunningen. Toch blijft er af en toe ook wel eens ruimte en tijd voor een stuntje en heel soms een stunt.
Afgelopen 7 juni was het weer eens tijd voor een stunt en wel een met een grote hoofdletter. Op deze dag werd namelijk de kapconstructie van het nieuwe pand op nummer 34 in één dag geplaatst. Het betrof een geheel traditionele spantconstructie met muurplaat, nokgording, hanenbalk kreupele stijlen en blokkelen. Alles voorzien van of half hout’s of pen en gatverbindingen en natuurlijk voorzien van toognaalden. De hele kap is gemaakt van zwaar grenen hout geprefabriceerd door houtzagerij Assink uit Neede in diverse houtzwaartes.
Nou is het plaatsen van een kap altijd wel een mooi stuk werk en roept het altijd al veel bewondering op, maar op zich niet iets heel bijzonders. Dit verandert natuurlijk wel als je de gehele kap met alles erop en eraan midden op de gracht gestalte gaat geven. Op deze bewuste dag is dit namelijk gebeurd en werd in alle vroegte een kraan de gracht op geloodst. Ook werd het een dag eerder aangevoerde kaphout op de gracht uitgelegd en werden er voldoende schragen geplaatst waarop de muurplaat kwam te liggen. Omdat het gebouw een borstwering heeft komt deze een krappe meter hoger te liggen dan de straat.
Met man en kraan zijn toen in een ijl tempo de verschillende onderdelen op vakkundige manier opgebouwd. Natuurlijk eerst de muurplaten stellen, toen de twee kopspanten gesteld, toen de nokgording en vervolgens het wurmt aan beide kanten geplaatst. Toen dit geheel stond kreeg het al een aardig aangezicht en stond menig toerist maar ook de ras echte Amsterdammers met open mond en vol ongeloof het geheel te bekijken.
Vervolgens konden alle spantbenen makkelijk worden geplaatst en ook de kreupele stijlen konden op hun plaats worden aangebracht. Het plaatsen van de gordingen en blokkelen was toen nog enkel een fluitje van een cent en om 3 uur stond daar op de gracht voor het museum de Amstelkring een complete kap in de zon te pronken. Het geheel, toch zo’n 6 meter hoog en krap 4 breed en 7,5 meter lang, je kon er niet om heen letterlijk en figuurlijk.
Even over drieën werden de hijsbanden aan de speciale draagbalken bevestigd en kon het spektakel tot een hoogtepunt worden gebracht. Iedereen die in een straal van een halve kilometer in de buurt was leek wel te worden aangezogen door de grote hijskraan met als gevolg dat de brug die de twee Niezels met elkaar verbindt afgeladen vol stond met toeschouwers. Ook de overzijde van de gracht zag zwart van de mensen.
Op het moment dat de kap boven de gracht in de kraan hing volgde dan ook een salvo van flitslichten en oohh en aahh’s! Het was echt een prachtig gezicht om de hele kap daar te zien hangen met de hijsbalk al in de constructie verwerkt en als toetje daar bovenop de vlag van Stadsherstel, in één woord: kippenvel.
Maar dan slaat toch wel de twijfel toe want ja je kan er wel een spektakel stuk van maken maar de grote vraag blijft toch altijd ….Past het wel???? Het blijft toch altijd weer mensenwerk en een meetfoutje is ook zomaar gemaakt. Maar daar ging hij dan heel voorzichtig en met grote nauwkeurigheid begeleid met twee hele lange touwen naar de zolderverdieping op de 3e etage. Het uur u was genaderd en langzaam zakte de kap tussen de twee bouwmuren in. De breedte is goed, dan de hoogte, ook goed, toen de lengte en dit door de scheve voorgevel niet het makkelijkste gedeelte, ook goed!
En daar stond hij dan op de muurplaat over de van tevoren geplaatste muurplaatankers in vol ornaat. Voor het publiek beneden geheel onzichtbaar stonden vier kerels elkaar aan te kijken allemaal met dat trotse gevoel van: ‘hij past !!!’ en ‘we hebben het geflikt’.