Quarantaine gebouw

Controle op luizen, vlooien en besmettelijke ziektes

Het Quarantainegebouw is in 1922 gebouwd in opdracht van rederij Koninklijke Hollandsche Lloyd (KHL), één van de rederijen die begin 20e eeuw voor bedrijvigheid in het Oostelijk Havengebied zorgden. De KHL verscheepte aanvankelijk onder de naam Zuid-Amerika Lijn (ZAL) vee over de oceaan. Na een mond-en-klauwzeerepidemie overzee wijzigde het bedrijf de koers. Het richtte zich onder een nieuwe naam op passagiersvervoer. Het Lloyd Hotel met Quarantainegebouw waren het visitekaartje. De tienduizenden emigranten uit Spanje, Portugal en later Oost-Europa, die Amsterdam in de jaren ’20 en ‘30 overspoelden op hun vluchtroute naar Zuid-Amerika, konden er terecht voor een tussenstop. Het Lloyd Hotel stond bekend als het beste landverhuizershotel van Europa.

Om te voorkomen dat emigranten Zuid-Amerika vanwege slechte hygiëne niet in mochten, controleerde de KHL in het Quarantainegebouw al haar passagiers op luizen, vlooien en besmettelijke ziektes. Bezoekers kregen na controle een schone badjas en gummi-schoenen. Hun eigen kleding werd in de speciale desinfectieovens in de kelder gereinigd. Dat verkleinde de kans op epidemieën aan boord. Als gevolg van de crisis in de jaren ’30 ging de KHL in 1935 failliet, na een doorstart verkocht de rederij het Lloyd-complex aan de gemeente.

Klokgevels met golvende contouren, zogenaamde ojiefgevels

Het Quarantainegebouw is in 1922 gebouwd en was één van de drie creaties van stadsarchitect Evert Breman (1859-1926) in het Oostelijk Havengebied. Breman ontwierp ook het naastgelegen Lloyd Hotel. Breman werd indertijd als weinig vernieuwend gezien, zijn talent voor de vormen van de neorenaissance was – dertig jaar na de bloeitijd van de stroming – uit de mode. Dat maakt zijn ontwerpen echter niet minder stijlvol. De panden springen in het oog vanwege de symmetrische structuur aan de binnen- en buitenkant, klokgevels met golvende contouren (ojiefgevels) en metselwerk dat met zijn motieven en variaties verwijst naar de stijl die toen de boventoon voerde: de Amsterdamse School. Tussen het Lloyd Hotel en het Quarantainegebouw was een bewaakte en ommuurde binnenplaats die diende als luchtplek.

Ze serveren mindblowing eetcafé-gerechten

Thijs Timmers, één van de vier uitbaters van restaurant Bombarie, werd kort na de kraak in de jaren ’80 op zolder van het Quarantainegebouw geboren en woonde er tot zijn achtste. “De zolder was een grote ruimte, waar we een schommel hadden hangen” herinnert Timmers zich. “Het pand was zó groot dat we de voordeursleutel in een theedoek naar beneden gooiden als iemand aanbelde.” Zelf binnenkijken?

Eetcafé Bombarie is, als het weer kan, dagelijks geopend, exposeert elke maand andere kunst van makers uit het gebouw en serveert eetcafé-gerechten, maar dan ‘mindblowing’.