Vrijwilligers: de volwassen versie van goede feeën
Bij deze uitspraak van Loesje sluiten wij ons natuurlijk helemaal aan. Zonder vrijwilligers kunnen wij onze monumenten niet openstellen voor publiek en kunt u daar niet van genieten. Stadsherstel wordt door zo’n vijftig vrijwilligers enorm geholpen. Wij laten u graag met twee feeën kennismaken.
Al jaren wordt Stadsherstel fantastisch geholpen door haar vrijwilligers. Zij zorgen ervoor dat de kosten voor de Vriendenvereniging laag blijven zodat er meer naar de monumenten gaat en dat u, zoals op de Open Monumentendagen, kunt genieten van opengestelde monumenten. Deze keer zetten we twee vrijwilligers in de schijnwerpers.
Ben Meijer en Tamar Frankfurther van het kleinste Politiebureautje van Nederland
Ze wonen op een steenworp afstand van elkaar in Sloten. De een kan naar het Politiebureautje kruipen, de ander huist er pal naast. Tamar Frankfurther en Ben Meijer, gouden vrijwilligers en de olie in de motor van de crowdfundingactie.
"De gemeente wil het Politiebureautje verkopen", hoorde Tamar in 2016. Vrijwel meteen bedacht ze toen dat het geweldig zou zijn wanneer Stadsherstel de nieuwe eigenaar zou worden. "Dan blijft het monumentje van ons allemaal, in plaats van dat er straks één eigenaar is van wie we afhankelijk zijn voor openstelling", aldus Tamar. "Het zou oneindig zonde zijn als de gemeenschap het kwijtraakt.”
Een kwieke waterval van woorden vult Tamars geboortehuis aan de Sloterweg. Het gemeenschappelijk belang dienen, dat kreeg ze van huis uit mee. “Dat doe je gewoon, ik weet niet beter. Mijn vader P. Hans was ook actief voor het dorp. Mijn broer Guido zat hier vroeger in de Dorpsraad en was namens D66 wethouder in Amsterdam-Centrum. Naast de familie Frankfurther dragen veel Slotenaren hun steentje bij. Samen laten we de parel 'Sloten' nóg mooier glanzen."
Ze klopte aan bij Stadsherstel met het verzoek de politiepost te kopen, zodat er een winkeltje annex VVV-kantoortje in kan komen. “Ik vind het heel belangrijk dat de sociale contacten in het dorp sterker worden. Vroeger waren hier allerlei winkeltjes; die zijn nu dicht.”
Gallië van Amsterdam
Toen Stadsherstel vervolgens met het plan voor een crowdfunding kwam, bood Tamar direct haar diensten aan. Ze bedenkt festiviteiten, schrijft wekelijks een artikel in de Westerpost en activeert haar grote netwerk in Sloten en omgeving.
Tamar is een geboren Slotense en zet zich structureel actief in voor haar dorp. Ze is onder meer secretaris van de ‘werkgroep Historie’ van de Dorpsraad en spant zich in voor de bloei en groei van Natuurpark Vrije Geer (bekend van het geslaagde referendum in 1995), de Groene AS en het beschermd dorpsgezicht. “Sloten is het Gallië van Amsterdam. We zijn blij dat we bij de stad horen, maar vechten tegelijk voor behoud van onze eigen identiteit.‘’
Bijna overal in de straat waar ze woont hangt inmiddels een affiche van de crowdfunding, maar bijna is voor Tamar niet genoeg. Verontschuldigend: “Sommige mensen geven anoniem, daar kan ik geen postertje afleveren.”
Ze waardeert het zeer dat men haar weet te vinden om de actie te ondersteunen. “Vorige week nog vond ik een enveloppe met een tientje erin op de mat met een handgeschreven brief. Van iemand die niet digitaal kan bankieren. Zoiets geeft veel energie.”
Van alle reuring rond het bureautje vindt ze 'de ontroering' het allermooist. “Mensen komen kijken en vertellen hun herinneringen. Of die van hun opa of vader. Met natte ogen. Die krijg ik dan natuurlijk ook.”
Volop tips
Ben is de betrokken directe buurman van het Politiebureautje. Zijn huis staat aan het innemende Slotense Dorpsplein. In de weekenden van de crowdfundactie is hij regelmatig aanwezig in het pandje, zodat de opzet ‘winkeltje met VVV-functie’ al in de praktijk kan worden getest. Ben: “Ik vind het hartstikke leuk om te doen. Mensen komen bij je langs met allerlei vragen. Ik geef al jaren historische rondleidingen door het dorp, dus heb ik volop tips.”
Meijer verhuisde in de jaren ’70 uit de Amsterdamse binnenstad naar Sloten en lijkt nog steeds overrompeld door haar historie en het natuurschoon. Uitspraken als: “Sloten is ouder dan Amsterdam!”, wisselt hij af met: “Ik geef mijn leefomgeving een 9!”.
Zijn vrouw en hij gaven beiden les op de plaatselijke LOM-school, ze vonden hun huis via de plaatselijke kroeg. Hij zag het dorp in de loop der tijd veranderen. “Toen ik hier kwam wonen was er nog veel middenstand. Het gesprek dat je bij de slager begon, kon je voortzetten bij de bakker”, vertelt Ben. “Dat werd minder en minder, zodat Sloten nu een beetje een slaapdorp is. Ik hoop dat we met de openstelling van het Politiebureautje weer wat leven in de brouwerij kunnen brengen.”
Ben heeft door de activiteiten voor het eerst echt lucht gekregen van Stadsherstel en wil nog heel lang Vriend blijven. “Ik won bij de loterij een boekje met de historie van de Geldersekade, de buurt waar ik ben opgegroeid. Bijzonder hoor, er komen herinneringen boven waar ik geen weet meer van had.”
De opbrengst van artikelen die Ben in het weekend verkoopt, gaat naar de crowdfundactie. “Het loopt zeer aardig”. De sla uit zijn moestuin doet het in het winkeltje niet slecht: “Die was twee keer binnen een uur uitverkocht.” Wat hem betreft is de sociale functie van het kleinste Politiebureautje van Nederland al lang en breed begonnen. “Ik verkocht een paar zelfgehaakte babyslofjes. Nu weet ik toch maar mooi wie er oma is geworden.”
Vrijwilligers bedankt!
Naast Tamar en Ben helpen vele vrijwilligers mee om de Open Monumentendagen mogelijk te maken. Als Open Monumentendag partner stelt Stadsherstel haar zaalverhuurlocatie: Museum ’t Kromhout beschikbaar voor het startfeest voor de vrijwilligers van de Open Monumentendagen Amsterdam.