Hoogste punt van ‘Het verdwenen NACO-huisje’ bereikt
Hoogste punt van ‘Het verdwenen NACO-huisje’ bereikt
Het hoogste punt van dit monument is bereikt en de steigers worden volgende week verwijderd. Binnenkort is het fraaie pand, waarvan vele unieke details verloren waren, weer in volle glorie te bewonderen. We beklommen de steigers met Vrienden en donateurs. Klim met ons mee.
Tekst Stella van Heezik
In sommige streken werd bij het behalen van het hoogste punt een meiboom (van oudsher een vruchtbaarheidssymbool) in de nok geplaatst. Tegenwoordig is dat een vlag, die blijft wapperen totdat het pannenbier geschonken en gedronken is. Een lang wapperende vlag wijst op een gierige opdrachtgever. En een bezem op het hoogste punt duidt erop dat er geen bier is geschonken (en geen kapfooi is gegeven).
Bij ons ging de vlag ook in de nok maar van pannenbier was geen sprake want onze pannen komen pas op het pand als hij weer in Amsterdam is gearriveerd. Met pannen zou het pand namelijk veel te zwaar worden om op te tillen op een ponton en naar Amsterdam terug te varen. Dus we moeten op het totaalplaatje nog even wachten. We beklommen de steigers van het pand tijdens het hoogste punt feestje met enkele grote gevers. Eerder beklommen we de steigers met Vrienden en donateurs die door middel van loting mee konden.
Goede gelijkende daktegels gevonden
Bij de start van de restauratie waren er geen daktegels meer aanwezig maar aan de hand van een stapeltje tegels die op zolder gevonden werden konden we op zoek gaan naar gelijkende tegels. Dat was in binnen- en buitenland nog een zoektocht maar gelukkig is het gelukt.
|
Wat was en waar stond het NACO huisje |
Waar komt het monument straks te staan
De gemeente Amsterdam is druk bezig om een geschikte plek voor ons te vinden in de buurt van het Centraal Station, aan de IJzijde. Zodra wij daar meer over kunnen vertellen doen wij dat natuurlijk meteen. Maar geniet eerst van de mooie gerestaureerde en gereconstrueerde details van het monument.
Opkrullende daken
Het NACO-huisje is in de Amsterdamse Schoolstijl in 1919 gebouwd waarbij architect La Croix zich liet inspireren door buitenlandse en Nederlandse projecten. Zo staat het huisje ook wel bekend als het Minangkabause Huis, omdat La Croix wilde verwijzen naar het voormalige Nederlands-Indië. De Minankabau huizen hebben een oplopend dak verwijzend naar opkrullende waterbuffelhoorns.
Waterbuffelhoorns weer terug
Ook zou de architect geïnspireerd zijn door de exotische bouwwijze van de Toradja op Sulawesi het vroegere Celebes, daar werd toentertijd ook veel over gepubliceerd. De huizen van de Toraja’s zijn vaak rijk versierd met bijvoorbeeld hoorns van karbouwen, het aantal buffelhoorns geeft de status van de familie aan. Bij ons pand zijn aan de achterzijde, de waterzijde, de houten waterbuffelhoorns weer teruggekomen en aan de voorzijde zijn ze gerestaureerd.
Foto’s
Kijk voor meer foto’s op onze fotopagina. U kunt de foto’s gratis downloaden voor eigen gebruik.
Hartelijk dank
De restauratie van dit monument is mogelijk dankzij een bijdrage van vele donateurs. In het bijzonder uiten we op deze plaats onze dank aan: A. Ankersmit, G. Bekkers, A.R.F. Bergema, E. Boeve, H.G. Bos, W.M.J. Brouwers, S. Dermout, H. v. Dijk, M. Dijkstra, A.J. v. Erk, W. Etty, R. v. Gelder, W. Gerritsma, J.H. Gerson, H + R Bouw B.V., B. v. Helden-Pathuis, Hemubo Almere B.V., J.M. Hengeveld, F.G. Hovinga, H. J. Hulsebosch, M.B. Hummel, A. Kesler-Koppe, A. v. Kleef, M.L. Kollmar, S.Koppe, J. G. Koppe, A.C. Kwak, Louman Aannemersbedrijf B.V., G.J.A. v. d. Lugt, C. Meekel, D.J. Nienhuis, R. Nieuwenhuizen, J.I.M. Olthof, Ortec Finance B.V., F. v. d. Puijl, Scheurer Aannemersbedrijf A’dam, A.M.C Schroder, Slingenberg Heymeijer Fonds, Stichting Heijmeijer van Heemstede, Stichting Vrederijk, ThemoSchield, F. Vermeer, K. Vorwerk – Ontwerpbureau Ruigwerk, Walland, H. P. Wuis en Zaanstad Schilderwerken.
Ook de volgende organisaties dragen bij:
Aan deze restauratie werken mee:
– Kentie en Partners Architecten
– Aannemersbedrijf Leguit + Roos