Elke woensdag in De Duif: een wekelijks moment van bezinning, troost en verbinding. Deze keer de kwintetten van Schnittke en Schumann. Vanwege de geldende coronamaatregelen zal dit concert alleen online plaatsvinden. De stream begint om 20:30 uur.
Laat u inspireren richting de verstilde introspectie met de kwintetten voor strijkkwartet en piano van Alfred Schnittke en Robert Schumann.
Musici:
Viool: Emma Roijackers
Viool: Margot Kolodziej
Cello: Renée Timmer
Altviool: Lotus de Vries
Piano: Koenraad Spijker
Alfred Schittke (1934-1988) was een sovjetcomponist die vooral bekend is geworden met zijn koormuziek. Zijn stijl kan zeer modern genoemd worden, een voorzetting op de Avant-garde, maar voor een groot deel ook geïnspireerd op Mahler en Shostakovitsj. Schnittke noemde zichzelf een polystilist, iemand die meerdere stijlen beheerst en soms op totaal verscheurende manieren tegen elkaar in gebruikt. Het tweede deel ‘Tempo di Walz’ uit dit duistere kwintet is daar een bijzonder voorbeeld van.
Het kwintet voor piano en strijkkwartet is een reflectie op de dood van Schnittke’s moeder.
Robert Schumann schreef zijn wonderschone en triomfantelijke pianokwintet in Es groot in slechts een paar weken tijd, in september en oktober in 1842, het jaar dat voor Schumann de boeken zou ingaan als het jaar van de kamermuziek. Vóór 1842 componeerde Schumann (naast een zeer jeugdig pianokwartet in 1829) vrijwel alleen voor piano, maar na dit jaar had het componeren van Schumann een nieuwe ingang en een nieuwe creatieve kracht gevonden.
Zeker is het niet, maar het lijkt er zeer op dat dit magische pianokwintet geïnspireerd is op het bekende pianotrio van Schubert, dat Schumann zeer bewonderde en dat ook in Es staat en een vergelijkbare opbouw kent.
De livestream is HIER te bekijken.